- wypiąć\ się
- сов. 1. выпятиться;2. перен. надуться; 3. na kogo-co прост. повернуться задом к кому-чему, показать зад кому-чему; наплевать на кого-что+
2. nadąć się
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
2. nadąć się
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wypiąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wypinać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wypiąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, wypiąć siępnę się, wypiąć siępnie się, wypiąć siępnij się, wypiąć siępiął się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypinać się – wypiąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wypinać jakąś część tułowia (zwykle piersi lub pośladki) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypiął się dumnie, gdy przypinano mu order. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypiąć — dk Xc, wypiąćpnę, wypiąćpniesz, wypiąćpnij, wypiąćpiął, wypiąćpięła, wypiąćpięli, wypiąćpięty, wypiąćpiąwszy wypinać ndk I, wypiąćam, wypiąćasz, wypiąćają, wypiąćaj, wypiąćał, wypiąćany «wysunąć do przodu jakąś część tułowia (np. piersi, brzuch)… … Słownik języka polskiego
wypiąć — posp. Wypiąć tyłek na kogoś, na coś «zlekceważyć kogoś, coś, przestać się kimś, czymś interesować; odwrócić się od kogoś, od czegoś» Ni przypiął, ni wypiął zob. przypiąć … Słownik frazeologiczny
siedzenie — n I 1. rzecz. od siedzieć. 2. lm D. siedzenieeń «to, na czym się siedzi, część czegoś (np. krzesła, kanapy), na której się siedzi; miejsce siedzące» Miękkie, twarde, wyściełane siedzenie (np. krzesła, taboretu). Przednie, tylne siedzenie (np.… … Słownik języka polskiego
pierś — ż V, DCMs. pierśrsi; lm M. pierśrsi, D. pierśrsi 1. (lm często w zn. lp) «u ludzi i niektórych zwierząt: przednia, górna część tułowia zawierająca płuca i serce» Szeroka, muskularna, owłosiona pierś. Opuścić, schylić głowę na piersi. Przytulić,… … Słownik języka polskiego
wypinać — posp. Wypiąć tyłek na kogoś, na coś «zlekceważyć kogoś, coś, przestać się kimś, czymś interesować; odwrócić się od kogoś, od czegoś» Ni przypiął, ni wypiął zob. przypiąć … Słownik frazeologiczny
dumnie — «z poczuciem własnej godności, z godnością, majestatycznie; także nieraz wyniośle, pysznie, zarozumiale» Dumnie podnieść czoło, głowę. Dumnie wypiąć pierś. Dumnie odpowiedzieć, spojrzeć. Zachować się dumnie … Słownik języka polskiego